Dzisiaj dla odmiany post na temat włoskich toalet publicznych. Temat ten intrygował mnie już od dawna, ale jak można pisać o włoskich kibelkach na blogu i po co? Lepsze są przecież wpisy o pięknych miejscach czy pysznym jedzeniu. Okazało się jednak, że nie :) Temat włoskich toalet porusza strasznie dużo moich znajomych, którzy od czasu do czasu wpadają z wizytą. Zdziwienie jest, było i będzie. Ale co z tymi toaletami jest nie tak?



Po pierwsze ubikacja kucana, czy jak kto woli "na Małysza". Pamiętam moje zdziwienie jak przy pierwszym pobycie we Włoszech odkryłam, że takich toalet jest tutaj multum. I to nie tylko w najobskurniejszych barach. Czasami ubikacje takie są zarezerwowane tylko dla panów, a panie mogą skorzystać z normalnych toalet. W jednym z lokalnych barów o klucz do damskiej toalety trzeba specjalnie poprosić obsługę. I jak biedna turystka nieznająca języka ma o tym wiedzieć?

Nie jest to oczywiście regułą, ale kilka razy zdarzyło mi się wychodzić z budynku, przechodzić przez dziedziniec, żeby dotrzeć do toalety. Innym razem trzeba było wdrapać się po niemalże pionowych schodach, by następnie wyjść na balkon i trafić do skitranego gdzieś w zakamarkach kibelka.

mg