Przed przyjazdem do Włoch, każde święta Bożego Narodzenia i Wielkanocy obchodziłam w rodzinnym gronie przy suto zastawionym stole, przywiązując dużą wagę do wszelkich "świąteczno-tradycyjnych" szczegółów. Nie mówiąc już o kilkudniowych przygotowaniach i całej towarzyszącej temu atmosferze! Swoje pierwsze święta Wielkanocne poza domem spędziłam nie gdzie indziej, ale we Włoszech. Przyznam się szczerze, że gdyby nie czekoladowe jajka na sklepowych półkach, to byłoby ciężko zorientować się, że mamy Wielkanoc. To, co bez wątpienia na chwilę obecną kojarzy mi się z tym świętem najbardziej to....wspólne grillowanie ze znajomymi!

We Włoszech najbardziej brakuje mi święconki. Sobotnia wyprawa do kościoła była moją ulubioną wielkanocną aktywnością. Wielki Piątek też niekoniecznie jest dniem postnym i można śmiało wcinać wędliny, czy inne mięsiwa. A poniedziałek wielkanocny (wł. Pasquetta) jest oficjalnym rozpoczęciem sezonu grillowego w całej Italii. Tego dnia nie spędzimy z rodziną przy stole. Nikt też nie będzie nikogo polewał wodą. W poniedziałek grillujemy! Najlepiej w gronie znajomych i w jakiejś górskiej chacie z dala od reszty cywilizacji!

mg