Fraine to malutka, górska wieś położona na terenie gminy Pisogne. Na chwilę obecną zamieszkuje ją niespełna 200 mieszkańców. Wiele osób, które zjechały z gór i przeprowadziły się w okolice jeziora lub większych miast, posiadają we Fraine górskie chatki do których często i chętnie uciekają, by odnaleźć chwilę spokoju i relaksu. Taka ucieczka przed "cywilizacją" :) I co najważniejsze chcą pooddychać świeżym, górskim powietrzem. W niecałe 20 min z Pisogne możemy dotrzeć do miejsca w którym ciężko będzie nam się dogadać po włosku, bo większość lokalsów porozumiewa się w dialekcie (!).

Dzisiaj dla odmiany post na temat włoskich toalet publicznych. Temat ten intrygował mnie już od dawna, ale jak można pisać o włoskich kibelkach na blogu i po co? Lepsze są przecież wpisy o pięknych miejscach czy pysznym jedzeniu. Okazało się jednak, że nie :) Temat włoskich toalet porusza strasznie dużo moich znajomych, którzy od czasu do czasu wpadają z wizytą. Zdziwienie jest, było i będzie. Ale co z tymi toaletami jest nie tak?

Jezioro Endine jest wciśnięte na trasie pomiędzy Bergamo a Lovere. Bardziej precyzyjnie między lotniskiem Orio al Serio a moim domem. Drogę tę pokonywałam już tyle razy, że Endine widziałam już w każdej odsłonie: zimowej, letniej, deszczowej.... Za każdym razem podziwiałam je jedynie z okna samochodu i od dawien dawna miałam plan, żeby jezioro obejść na własnych nogach. Po 10 latach udało mi się tego dokonać. Poniżej krótka relacja z niedzielnego spaceru :)

Widok na wyspę Monte Isola z Antica Strada Valeriana

Nie mieszkam w dużym mieście, więc życie bez auta jest tu praktycznie niemożliwe. Jak tylko przeprowadziłam się do Włoch, każdy wyjazd z mojej ulicy był dla mnie niemałym wyzwaniem. Musiałam przez długi czas przyswajać nowe zasady i reguły obowiązujące na włoskiej jezdni. Na chwilę obecną jest już całkiem nieźle, ale Włosi wciąż potrafią mnie czymś zaskoczyć. Wiem, że tragedii nie ma. Przy azjatyckich krajach, Włochy (szczególnie te północne) to mały pikuś. Ale jak na europejski kraj przystało, chyba wciąż się wyróżniają. I przekleństwa muszą lecieć :) Co śmieszne, za kółkiem klnę po włosku. Żeby poczuć włoski klimat na maksa :)

Odkąd mieszkam we Włoszech unikałam tutejszych dentystów jak ognia. Powód? Mam swoją zaufaną dentystkę w Polsce i jak tylko jestem w kraju to zapisuję się do pani Kasi. Całe szczęście, że moje wizyty kończą się na przeglądzie stomatologicznym, czyszczeniu czy drobnych zabiegach. Prywatna dentystka jest dość droga jak na polskie standardy, ale w porównaniu do włoskiego cennika to pikuś. I to właśnie cena jest kolejnym powodem dla którego omijam studia dentystyczne szerokim łukiem.

Od czasów prehistorycznych aż do XIX wieku, l'Antica Strada Valeriana była jedyną trasą łączącą okolice Brescii z doliną Valcamonicą. Dziś odcinek ten możemy pokonać autem w zaledwie 30min, korzystając z dróg szybkiego ruchu pokonując tunel za tunelem. Dla tych jednak, którzy szukają trasy na długi spacer z widokiem na jezioro, l'Antica Strada Valeriana będzie idealnym rozwiązaniem i zarazem niezapomnianym przeżyciem.